Momo

Klasyczna już, wydana pół wieku temu, ukochana przez pokolenia książka dla dzieci, wielokrotnie filmowana, wystawiana jako spektakl dramatyczny, opera, a nawet balet, tłumaczona na ponad 40 języków świata i wydawana w milionach egzemplarzy.

Tytułowa bohaterka, rozczochrana dziewczynka, która ma – jak twierdzi – sto lat, pojawia się nie wiadomo skąd w małym miasteczku i staje nieoczekiwanie powiernicą trosk i dylematów wszystkich mieszkańców. Życie miasteczka toczy się harmonijnie i niespiesznie, dopóki nie pojawią się w nim Szarzy Panowie. Przekonują oni kolejno wszystkich do „oszczędzania czasu”, do tej pory rzekomo marnotrawionego, i do odkładania go w prowadzonym przez nich banku. Niestety, im więcej ludzie oszczędzają, tym mniej czasu wydają się mieć. Ich spokojna dotąd codzienność, wypełniona serdecznymi relacjami i niespiesznymi pogawędkami, zaczyna zamieniać się w absurdalną pogoń nie wiadomo za czym. Czy Momo zdoła oprzeć się intrygom Szarych Panów, uratować przyjaciół i przywrócić światu ład?

Siła metafory zbudowanej przez Endego wynika nie tylko z jej poetyckiego uroku, ale przede wszystkim ze zdumiewającej i wciąż rosnącej aktualności obrazu świata, który proponuje. Nieustający wyścig z czasem, któremu sami się poddajemy, sprawia, że tracimy kontakt z rzeczywistością. Otaczamy się mnóstwem przedmiotów, innowacji, technologii, które mają za zadanie nas wyręczyć i odciążyć, a w rezultacie dzieje się wręcz odwrotnie: zwiększa się nasz codzienny zgiełk i zamęt. Mamy coraz mniej czasu, coraz rzadziej udaje nam się naprawdę porozmawiać z drugim człowiekiem, coraz mniej jesteśmy tu i teraz. Ale baśń niemieckiego autora nie ogranicza się tylko do przypowieści o naturze czasu i kłopotach, które wynikają ze współczesnego radykalnego przyspieszenia życia. Jest to w tej samej mierze piękna historia o przyjaźni i miłości, lojalności i poświęceniu, o wytrwałości i o wszystkim, co w życiu ważne. Opowieść zrozumiała dla dzieci, która zainteresuje także dorosłych.

Chodzi o to, że myśląc tak jak Szarzy Panowie, człowiek staje się coraz bardziej obcy samemu sobie i światu. Tymczasem postępowanie Momo przywraca człowieka jemu samemu. O tym jest ta książka. (Michael Ende)

przekład: Ryszard Wojnakowski
adaptacja i reżyseria: Agnieszka Nasierowska
scenografia i kostiumy: Aleksandra Lewoń
muzyka: Tymoteusz Witczak
ruch sceniczny: Witold Jurewicz i Marlena Rita Bełdzikowska
animacje: Bartosz Bulanda

MOMO  Zofia Bąk
BEPPO  Grzegorz Wojdon
GIGI Bartosz Bulanda
NINA Magda Skiba
HORA Paweł Wolak
KASJOPEJA Magda Biegańska
SZARA – szefowa Szarych Ludzi Zuza Motorniuk
AGENTKA BIBIGIRL  Katarzyna  Dworak
AGENT BLW/553c Jakub Stefaniak

inspicjent i sufler: Jolanta Naczyńska